ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΜΑΣΚΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΠΕΣΑΝ

Λίγο καιρό μετά τις απειλές απέναντι στο φοιτητικό σύλλογο, τις απειλές για το άσυλο και τις προτροπές για ανοικτή εισαγγελική παρέμβαση στο πανεπιστήμιο, η νέα Δημοτική Αρχή ΠΕΤΑΕΙ ΤΑ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ" ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ και ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΘΟΥΣΑΣ ΓΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΡΟΥ.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο και την ίδια την επιτροπή "Πολιτισμού" η τοπική της Ανταρσύα ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ Δημοτικό Συμβούλιο, ούτε εντός Συνταγματικού τόξου, οπότε δεν δικαιούται να χρησιμοποιεί τις δημοτικές αίθουσες (!).  Είναι μια πρωτοφανής πολιτική απόφαση που στρέφεται ενάντια στο χώρο της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής αριστεράς και στο ταξικό εργατικό κίνημα. Η νέα δημοτική αρχή φαίνεται ότι θα παραχωρεί στο εξής τις διάφορες δημοτικές αίθουσες, με βάση τα δικά της πολιτικά κριτήρια περί "συνταγματικού τόξου και δημοκρατικότητας" , λογοκρίνοντας προληπτικά κάθε πιθανή πολιτική εκδήλωση στο νησί. Πρόκειται για αυταρχικές πρακτικές αποκλεισμού που ο λαός μας έχει καταδικάσει εδώ και δεκαετίες. 

Μάλιστα μας ενημέρωσαν ότι ίσως στο μέλλον να μας παραχωρηθεί αίθουσα με την προϋπόθεση "να αφορά οργανωμένη εκδήλωση που απευθύνεται στο κοινό και με ορισμένους ομιλητές". Θέλουν να ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΜΙΛΗΤΕΣ της. Θα θέλαμε να τους ενημερώσουμε λοιπόν ότι η προληπτική ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΕΛΑΒΕ ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ. Οι δικαιολογίες τους περί μη έγκυρης αίτησης είναι καπνός για να καλύψουν την αντιδημοκρατική λειτουργία της επιτροπής αυτής. Θέλουν τους δημόσιους χώρους να είναι ΚΛΕΙΣΤΟΙ για τους ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ, αλλά ανοιχτοί σε κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα ή φιλανθρωπική ατραξιόν.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Σύρου ενημερώνει το Δήμο ότι δεν πρόκειται να δώσει σε κανέναν πιστοποιητικό "εθνικών φρονημάτων"  και η δημοκρατικότητα της κρίνεται από τη συμβολή της στους αγώνες της εργαζόμενης πλειοψηφίας και την πάλη να ανήκουν οι δημόσιοι χώροι στους ίδιους τους εργαζόμενους και τη συριανή 

Ώρα παλλαϊκού ξεσηκωμού για να ανατραπεί η αντιδραστική πολιτική και η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ

Η επίσπευση της εκλογής του ΠτΔ εκφράζει τα τεράστια αδιέξοδα της κυβέρνησης Σαμαρά Βενιζέλου. Την πλήρη αποτυχία της πολιτικής της. Την δραματική διάψευση success story και του «βγαίνουμε από το μνημόνιο» .

Με την απόφαση της επιτάχυνσης της προεδρικής εκλογής, αμέσως μετά την ανακοίνωση της δίμηνης παράτασης του μνημονίου από το eurogroup, επιδιώκει να παρατείνει την παραμονή της στην εξουσία για να προχωρήσει αμέσως μετά στην ψήφιση των εφιαλτικών μέτρων που έχει συναποφασίσει με τους δανειστές, την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να αξιοποιήσει στις πολιτικές της επιδιώξεις ακόμα και την υπόθεση της απεργία πείνας του Ν. Ρωμανού, σπρώχνοντας με προσωπική ευθύνη του Σαμαρά την απεργία πείνας στα έσχατα όριά της και διακυνδυνεύοντας την ίδια του την ζωή.

Τώρα δεν είναι ώρα εκλογικής αναμονής. Είναι ώρα λαϊκού ξεσηκωμού. Είναι ώρα να βγουν οι εργαζόμενοι στο προσκήνιο για:

- την ανατροπή της κυβέρνησης και όλης της βάρβαρης πολιτικής κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ.

- Για  να σπάσουμε  τα δεσμά των παλιών και νέων μνημονίων, του χρέους, του ευρώ και της ΕΕ, της μόνιμης επιτροπείας, της άγριας εκμετάλλευσης και του κυβερνητικού –κρατικού αυταρχισμού. Για να αλλάξει ριζικά η  πολιτική και όχι η διαχείριση, μέσα στο ίδιο πλαίσιο.

- Και πριν από όλα για να νικήσει η απεργία πείνας του ν. Ρωμανού και να ικανοποιηθούν άμεσα τα αιτήματά του.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί:

-τους εργαζόμενους και την νεολαία, όλο τον λαό, να κλιμακώσει τον πολιτικό του αγώνα με πολιτική απεργία, μαζικές διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις τουλάχιστον όλες τις ημέρες των ψηφοφοριών, από τώρα και μέχρι τις 29 του Δεκέμβρη. Να συσπειρωθεί στους χώρους δουλειάς, στις πόλεις και τις γειτονιές και να οργανώσει την αντεπίθεσή του.  Μόνο η καυτή ανάσα  του λαού μπορεί να επιβάλλει την ανατροπή της κυβέρνησης.

- τις  μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος να πρωτοστατήσουν στο μαζικό λαϊκό ξεσηκωμό,  να συμβάλλουν με την κοινή τους δράση σε ένα μεγάλο ποτάμι ανατροπής, για να ξεμπερδεύουμε επιτέλους με την μνημονιακή καταστροφή και να ανοίξει ένας άλλος δρόμος στην ελληνική κοινωνία

- όλες τις  δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής, αντιΕΕ αριστεράς, να μπουν μπροστά στον λαϊκό ξεσηκωμό. Να ενισχύσουν άμεσα την κοινή τους δράση και την πολιτική τους συνεργασία για να ενισχυθούν οι αγώνες, για να ανοίξει ένας άλλος αντικαπιταλιστικός, αντιιμπεριαλιστικός δρόμος στην ελληνική κοινωνία, χωρίς χρέος και μνημόνια , ευρώ και ΕΕ με τους εργαζόμενους στο τιμόνι.

Για να μη γίνει η κοινωνία φυλακή.​ Για να μην ζήσουμε σαν δούλοι.

Την ώρα που η κυβέρνηση για άλλη μία φορά σκύβει με προθυμία μπροστά στις απαιτήσεις της τρόικα και του κεφαλαίου και ετοιμάζεται να υπογράψει άλλη μία συμφωνία εξόντωσης του λαού και της νεολαίας, την ίδια στιγμή στο εσωτερικό, ενδύεται το "χακί κουστούμι του ανελαστικού τιμωρού προς συμμόρφωση και παραδειγματισμό".
 Η αρνητική απόφαση του Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά, να δεχτεί το δίκαιο αίτημα του Ν.Ρωμανού, επιβεβαιώνει με τον πιο βάρβαρο και αυταρχικό τρόπο, το ρόλο του δικαστικού σώματος ως αναγκαίου και απαραίτητου συμπληρώματος δημοκρατικής επικάλυψης ενός στην ουσία  ολοκληρωτικού καθεστώτος, που αρνείται να εκπληρώσει το αυτονόητο αίτημα στη γνώση και τη μόρφωση ενός φυλακισμένου.
 Αποκαλύπτει ότι  κράτος και κυβέρνηση  επιβιώνουν μέσα απο την τιμωρία και την εκδίκηση ενάντια σε όποιον  ​δέν υποκύπτει πολιτικά και ιδεολογικά στις επιλογές και τους μηχανισμούς του.
 Οι δικαστές που με χαρακτηριστική ευκολία βγάζουν στην παρανομία  ​
 απεργίες, καταδικάζουν αγωνιστές συνδικαλιστές, στέλνουν στη φυλακή  διαδηλωτές, κάνουν τα  "στραβά μάτια" στους βασανισμούς σε φυλακές και αστυνομικά τμήματα, που προσπερνάνε τις δολοφονικές πρακτικές των ΜΑΤ-ΔΙΑΣ ενάντια στις διαδηλώσεις, που αθωώνουν  παρανομίες επιχειρηματιών, που στελεχώνουν τα κόμματα της μίζας και της αρπαχτής, που συναγελάζονται με τους ισχυρούς του χρήματος και της εξουσίας, αδιαφορούν προκλητικά και σπρώχνουν χωρίς αναστολή στο θάνατο τον απεργό πείνας Ν.Ρωμανό.
 Είναι βαριά η ευθύνη της απόφασης αυτής  ​ όπως και η ουσιαστική άρνηση του υπουργού δικαιοσύνης, που κρύβεται πίσω απο νομικές υπεκφυγές.​  ​ Βαρύτερες όμως και οι συνέπειες που θα προκαλέσουν.
 Όλοι αυτοί κάτω απο την μπαγκέτα του Σαμαρά και ενορχηστρωτές τους ακροδεξιούς συμβούλους του, παίζουν κορόνα-γράμματα με τη ζωή του Ρωμανού για να "επενδύσουν" στη συνέχεια σε ένα  κατασταλτικό πογκρόμ ενάντια στους αγώνες και να επιβιώσουν σε ένα τοπίο με εδραιωμένη την κυριαρχία τους ως εγγυητές της "τάξης" με την κοινωνική πλειοψηφία φυλακισμένη σε ένα ακόμη μνημόνιο.
 Στεκόμαστε ενεργά στο πλάι των αγωνιστών που με όπλο την ίδια τους τη ζωή διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
 Απαιτούμε την απελευθέρωση των συλληφθέντων διαδηλωτών στις 2/12/14, που έγιναν "λάφυρο" των ΜΑΤ στο όργιο καταστολής που ακολούθησε τη μεγάλη διαδήλωση αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας.

 Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε παλλαϊκό αγώνα για να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης και να ανατραπεί αυτή και η πολιτική της.

  Να μην περάσει το νέο μνημόνιο, να απαντήσουμε στον κρατικό αυταρχισμό, να ικανοποιηθoύν εδώ και τώρα τα δίκαια αιτήματα του Ν.Ρωμανού.​

Για να μη γίνει η κοινωνία φυλακή.​ Για να μην ζήσουμε σαν δούλοι.

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ 6 Δεκέμβρη, με αφορμή την επέτειο της δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου

ΑΣΥΛΟ, ΦΟΙΤHTIΚΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ, ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΚΥΛΙΚΕΙΟ ΚΑΙ ΝΕΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ

Μεγάλο «πρόβλημα» αποτελεί για την δημοτική αρχή το φεστιβάλ που διοργανώθηκε από το Φοιτητικό Σύλλογο το περασμένο διήμερο.  Χαρακτηριστικά στο δημοτικό συμβούλιο ακούστηκαν τα ακόλουθα:  «δεν έχει υπάρξει συντονισμένη προσπάθεια ώστε να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα», «μιλήσαμε με τον πρόεδρο του Α.Τ.», «η αστυνομία δήλωσε αδυναμία να συνδράμει στην επίλυση του θέματος παρότι το άσυλο για τους πανεπιστημιακούς χώρους δεν υπάρχει πλέον , λόγω περιορισμένης δύναμης δεν μπορεί να εξαπολύσει κάποια επιχείρηση και να μπορέσει αποτελεσματικά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα», «διάφορα αντιεξουσιαστικά στοιχεία παρεισφρύουν στο χώρο με αποτέλεσμα να οξύνεται το πρόβλημα»,  «θα υπάρξει αναφορά στον Εισαγγελέα».

Αλήθεια, την νέα δημοτική αρχή την απασχολεί περισσότερο το θέμα της όχλησης που έως ένα βαθμό είναι λογικό και αποδεκτό ή μήπως κάτι κρύβεται από πίσω πιο ουσιαστικό κα μάλλον πιο ύποπτο?

Εκτιμάμε ότι μάλλον στο στόχαστρο της δημοτικής αρχής βρίσκονται οι μορφές αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης κοινωνικών χώρων. Γι αυτό λοιπόν ο δήμαρχος επικεντρώθηκε περισσότερο την λειτουργία του φοιτητικού κυλικείου και έκανε αναφορά για την παρουσία «αντιεξουσιαστών» στο πανεπιστήμιο κοιτώντας προς το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι.

Θα θέλαμε να ενημερώσουμε την νέα δημοτική αρχή ότι το  Πανεπιστήμιο δεν αποτελεί ένα στείρο χώρο μάθησης, αποκομμένο από την υπόλοιπη κοινωνία, αλλά αποτελεί χώρο ελεύθερης έκφρασης, χώρο δημιουργίας, χώρο πολιτικών αναζητήσεων. Οι φοιτητές του τμήματος έχουν αποδείξει με την συμμετοχή τους σε διάφορες κινητοποιήσεις ότι λειτουργούν αμεσοδημοκρατικά και συλλογικά αντιτιθέμενοι στην λαίλαπα των αντιεπαιδευτικών και αντιλαϊκών μέτρων. Παράλληλα το αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο των φοιτητών λειτουργεί μακριά από λογικές επιχειρηματικότητας κέρδους από τους φοιτητές για τους ίδιους τους φοιτητές. Στις σχολές που τα κυλικεία τα διαχειρίζονται ιδιώτες τα προϊόντα όχι μόνο είναι παράλογα ακριβά αλλά συνήθως και κακής ποιότητας και αυξάνουν το συνολικό κόστος φοίτησης.

Όσον αφορά το πανεπιστημιακό άσυλο ρόλος του είναι η διασφάλιση της ελευθερίας της έκφρασης και διακίνησης ιδεών αλλά και να επιτρέπει την ανάπτυξη φοιτητικών, νεολαιίστικων και κοινωνικών κινημάτων μακριά από την βία της κρατικής καταστολής. Οπότε και η δύναμη της αστυνομίας να μην ήταν περιορισμένη, οποιαδήποτε επιχείρηση σχεδιαζόταν θα μας έβρισκε απέναντί της.

Οι χώροι των παν/μιων αποτελούσαν πάντα κέντρα αντίστασης, προβληματισμού και αγώνα, και αυτό είναι που τους φοβίζει. Το άσυλο του αγώνα και της αλληλεγγύης που στεγάζει ριζοσπαστικές φωνές και κατακτήθηκε με το αίμα του αγωνιζόμενου λαού δεν ταιριάζει στην κοινωνία της λιτότητας και του αυταρχισμού που οραματίζονται.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΣΑΣ

ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΥΡΟΥ

ΚΑΛΕΣΜΑ για τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από Τάγμα Εφόδου της Χρυσής Αυγής

ΠΕΜΠΤΗ 18/9: 7 μ.μ. Αντιφασιστική Συγκέντρωση στην πλατεία Μιαούλη



 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/9: 6 μ.μ. Αντιφασιστική Εκδήλωση στην πλατεία Μιαούλη

Η Ανταρσύα Σύρου στηρίζει τις κινητοποιήσεις που έχουν οριστεί από το Αντιφασιστικό Δίκτυο.

Ένα χρόνο μετά δεν ξεχνάμε τον Παύλο Φύσσα, τον αγωνιστή που δολοφονήθηκε από από τον χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά  λόγω της έντονης αντιφασιστικής του δράσης.

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ.

Μπορεί οι φυσικοί αυτουργοί της πολιτικής δολοφονίας του Παύλου να είναι οι θρασύδειλοι δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής αλλά ηθικός αυτουργός παραμένει η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ που εξαθλιώνει το λαό και την κοινωνία, επιβάλλοντας τις πολιτικές της ΕΕ-Τρόικας-ΔΝΤ με τη χρήση των μηχανισμών καταστολής.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο φασισμός δεν αποτελεί φαινόμενο αυτοδημιούργητο. Αναγεννήθηκε  από την πολιτική λιτότητας των μνημονίων που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις, η τρόικα και η ΕΕ. Εδραιώθηκε με την ανοχή της πολιτείας και γιγαντώθηκε χάρη στα ΜΜΕ. Η ίδια η νομιμοποίηση της Χρυσής Αυγής αποσκοπούσε στην ενσωμάτωση της λαϊκής αγανάκτησης  ή αλλιώς στην δια της βίας φίμωση της.

Πραγματικό χτύπημα στη ρίζα του φασισμού μπορεί να δώσει μόνο το οργανωμένο λαϊκό κίνημα απονομιμοποιοντας τέτοιες ιδεολογίες στο δρόμο.

Απαιτούμε την τιμωρία των δολοφόνων του Παύλου Φύσσα

και της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής.

Ο αγώνας συνεχίζεται για να μην έχουμε ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟ.

Το αγωνιστικό παράδειγμα της Σ. Βασιλακοπούλου εμπνέει τους εργατικούς αγώνες του σήμερα

Σήμερα που οι εργαζόμενοι και η νεολαία δέχονται σκληρά χτυπήματα από την πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, το αγωνιστικό παράδειγμα και η θυσία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου δίνουν στήριγμα και περηφάνια. Θυμίζουν πως ο κόσμος του κεφαλαίου που υποτάσσει τα πάντα στο κέρδος είναι αδίστακτος, εχθρός κάθε ελεύθερου και αγωνιζόμενου ανθρώπου που παλεύει συλλογικά.

Η Σ. Βασιλακοπούλου, φοιτήτρια της Παντείου και μέλος της ΚΝΕ, δολοφονήθηκε πριν 34 χρόνια, στις 28 Ιούλη 1978, από τον τραμπούκο της εργοδοσίας Μ. Χαρίτο γιατί μοίραζε προκηρύξεις στους εργάτες της ΕΤΜΑ. Εκπροσωπούσε μια νέα γενιά που έδινε πνοή στο φοιτητικό κίνημα και το ήθελε δίπλα στο εργατικό κίνημα στον αγώνα για μια καλύτερη ζωή.

Το παράδειγμα και η φλόγα της Σ. Βασιλακοπούλου αποκτούν ξεχωριστή σημασία σήμερα που εργαζόμενοι και νεολαία ξεκινούν σκληρούς αγώνες για το ωράριο, το μεροκάματο, την ασφάλιση, ενάντια στην απόλυση: ΚΟΣΚΟ, φραουλοχώραφα της Μανωλάδας, εμπόριο και επισιτισμός, καθαρίστριες υπ. Οικονομικών, σχολικοί φύλακες και εκπαιδευτικοί σε διαθεσιμότητα. Αγώνες που αντιστέκονται στην εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία, την μαύρη προπαγάνδα, το ρατσισμό και το φασισμό.

Δεν ξεχνάμε τη Σ. Βασιλακοπούλου και το μήνυμα του αγώνα της. Δεν ξεχνάμε ότι το έγκλημα έμεινε ουσιαστικά ατιμώρητο και οι ηθικοί αυτουργοί ανέγγιχτοι. Συνεχίζουμε για ένα αναγεννημένο εργατικό κίνημα που θα αντισταθεί και θα ανατρέψει τη βαρβαρότητα της πολιτικής της άθλιας συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και της ΕΕ, που θα ξαναγεννήσει την ελπίδα για ένα μέλλον που θα ανήκει στον κόσμο της δουλειάς.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Το κράτος – τρομοκράτης Ισραήλ με συνεχείς βομβαρδισμούς τις τελευταίες μέρες κλιμακώνει την επίθεσή του σε βάρος του παλαιστινιακού λαού. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Σύρου καταγγέλλει την ισραηλινή βαρβαρότητα σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.

Συγκλονισμένη η ανθρωπότητα παρακολουθεί μια νέα πολεμική εκστρατεία σε βάρος ενός λαού χτυπημένου από ένα ρατσιστικό καθεστώς διακρίσεων τύπου απαρτχάιντ και μια διαρκή και σκληρή καταστολή. Ήδη βαρύ φόρο αίματος πληρώνει ο λαός της Παλαιστίνης, κυρίως σε άμαχους και μικρά παιδιά, ενώ τα ισραηλινά γεράκια κλιμακώνουν μέρα με τη μέρα το σχέδιο εξόντωσης του ηρωικού λαού της Παλαιστίνης.

Μετά τη κτηνώδη επίθεση στη Γάζα την Κυριακή 20 Ιούλη, ο ισραηλινός στρατός συνέχισε απτόητος σκοτώνοντας σήμερα άλλους εννιά Παλαιστινίους από τους οποίους οι εφτά ήταν μικρά παιδιά. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για ολοκληρωμένο σχέδιο γενοκτονίας ενός ολόκληρου λαού. Τα νεκρά παιδιά στην Παλαιστίνη δεν είναι απλά μια ακόμη εικόνα στις ειδήσεις, αλλά η πραγματικότητα της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας του καπιταλιστικού συστήματος.

Με την στήριξη και τη συνενοχή των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ και ΕΕ το Ισραήλ ξετυλίγει μια πολιτική αφανισμού του Παλαιστινιακού λαού εδώ και χρόνια. Η ελληνική κυβέρνηση στηρίζει με προκλητικό τρόπο αυτή τη βαρβαρότητα δείχνοντας ότι η συμμαχία της άρχουσας τάξης με την ευρωπαϊκή είναι ενάντια σε κάθε λαό και τα δικαιώματά του. Οι οικονομικές δοσοληψίες με το Ισραήλ επισφραγίζουν αυτή την άθλια συμμαχία της συνενοχής.

Ο άνισος αγώνας των Παλαιστινίων για το δικαίωμά τους στη ζωή και την ανεξαρτησία είναι αγώνας που πρέπει στηριχτεί από τον κάθε εργαζόμενο/ η και προοδευτικό πολίτη που ασφυκτιά από τη βαρβαρότητα του δίκιου του ισχυρότερου, από τον σκοτεινό κόσμο του κεφαλαίου όπου το κέρδος και η μοιρασιά σφαιρών επιρροής έχουν μεγαλύτερη αξία από τους ανθρώπους.

Στηρίζουμε τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για ζωή, ελευθερία, ανεξαρτησία.

Να διακοπούν άμεσα οι διπλωματικές και στρατιωτικές σχέσεις με το τρομο-κράτος του Ισραήλ

Να σταματήσει το έγκλημα σε βάρος του παλαιστινιακού λαού. Να τιμωρηθούν οι εγκληματίες πολέμου πολιτικοί και στρατιωτικοί του Ισραήλ

Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Κάτω η επιστράτευση - Όχι στη διάλυση και το ξεπούλημα της ΔΕΗ !

Το νομοσχέδιο διάλυσης και ξεπουλήματος της ΔΕΗ αποτελεί ένα ακόμα έγκλημα της άθλιας συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Προσπαθεί να το επιβάλλει με το μόνο όπλο που της έχει απομείνει, την ωμή βία και την επιστράτευση. Το ίδιο κάνει με τους αγώνες στο δημόσιο, με το μετρό, με κάθε εργατικό αγώνα. Για να εξυπηρετήσουν τα αφεντικά τους, την τρόικα και την ΕΕ,   τα συμφέροντα των γερμανών της RWE, του κάθε Μυτιληναίου, Λάτση και Μπόμπολα, που θέλουν να  αρπάξουν την ΔΕΗ, κυβερνούν με διαρκή πραξικοπήματα, καταπατούν κάθε έννοια δημοκρατίας.

Τεράστιες ευθύνες έχει η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος της ΔΕΗ για τον τρόπο που οργάνωσε τον αγώνα και την στάση της απέναντι στην επιστράτευση. Η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ έσπευσε να αναστείλει την απεργία αντί να συνεχίσει, αντί να ζητήσει από τα Εργατικά Κέντρα, να κηρύξουν απεργία, να καλέσει τις τοπικές κοινωνίες μαζί με τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ να συνεχίσουν έξω από τις πύλες, στους δρόμους και στις πλατείες,  στον αγώνα της αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας, της επιβίωσης και της σύγκρουσης με την κυβέρνηση και την πολιτική της.

Μόνο αν ο αγώνας περάσει στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων, με πρωταγωνιστικό ρόλο στις συνελεύσεις και τα πρωτοβάθμια σωματεία, μόνο αν υπάρξει συντονισμός «από κάτω», πανεργατικό και παλλαϊκό μέτωπο ενάντια στο ξεπούλημα της ΔΕΗ και την ιδιωτικοποίηση της ενέργειας, μπορεί να γίνει νικηφόρος.

Εργαζόμενοι,

Η κυβέρνησης και τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ φωνάζουν, ότι αν πουληθεί η ΔΕΗ και μπουν ιδιώτες, ο «ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές»!

Ψέματα και πάλι ψέματα! Η ΔΕΗ πριν την «απελευθέρωση της αγοράς» είχε το φτηνότερο ρεύμα στην Ευρώπη!

Με την «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας και την είσοδο των ιδιωτών από το 2001, ο μικρομεσαίος καταναλωτής είδε την τιμή του ρεύματος, όχι μόνο να μην πέφτει, αλλά και να αυξάνεται ραγδαία. 102%!!από το 2001 και μετά, 44% μόνο την τετραετία 2010-2013. Την ίδια τετραετία η ΔΕΗ προικοδότησε με 5 δις ευρώ τους ιδιώτες παραγωγούς,  αγοράζοντας πανάκριβο ρεύμα από τον Λάτση και τον Μυτιληναίο και πουλώντας ρεύμα σε αυτούς κάτω του κόστους, με τα τέλη στις εταιρείες των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας κλπ..

Να λοιπόν που πάνε τα λεφτά από τα υπέρογκα τιμολόγια και ποιο είναι το αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας», που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η παράδοση της ΔΕΗ στα αρπακτικά και στους «εθνικούς» επενδυτές, ντόπιους και ξένους, θα έχει ως συνέπεια νέες δυσβάσταχτες αυξήσεις στα τιμολόγια, τεράστια προβλήματα στους αγρότες από την πώληση των φραγμάτων και την χρήση του νερού που σήμερα χρησιμοποιείται για άρδευση και αντιπλημμυρική προστασία στον ιδιώτη, στα ανταποδοτικά τέλη των δήμων, στα νησιά και στις περιοχές που το κόστος είναι ψηλότερο κλπ. Η κυβέρνηση παραδίδει τις πηγές της ζωής στους κερδοσκόπους και τους εκμεταλλευτές και αυτό δεν πρέπει να περάσει.

100% ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΕΗ, ΦΤΗΝΟ ΡΕΥΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ! ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ.

Η ενέργεια αποτελεί κορυφαίο κοινωνικό αγαθό, όχι εμπόρευμα. Θέλουμε ενέργεια φτηνή, που να έχουν όλοι πρόσβαση.  Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Για παραγωγή με οικολογικά κριτήρια, όχι καταστροφική για το περιβάλλον. Που να εξασφαλίζει την ενεργειακή αυτάρκεια και την ασφάλεια στον εφοδιασμό της χώρας.

Για αυτό χρειάζεται:

α) Πλήρης επανεθνικοποίηση της ΔΕΗ χωρίς  αποζημίωση,  και συνολικά του τομέα παραγωγής ενέργειας, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο.  Έξω οι ιδιώτες παραγωγοί που φέσωσαν τους καταναλωτές και την ΔΕΗ και λειτουργούν με κριτήριο τα κέρδη και λειτουργία της για τον λαό, για τα νοικοκυριά και τους μικρομεσαίους καταναλωτές, όχι για τους ιδιώτες παραγωγούς

β) Πάλη ενάντια στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας που επιβάλλει η ΕΕ που αποτελεί το πλαίσιο επιβολή όλων αυτών των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Καμιά εφαρμογή των οδηγιών που επιβάλλουν την απελευθέρωση (ενδεικτικά, 92/1996, 54/2003, 72/2009), στα πλαίσια του συνολικού αγώνα για απειθαρχία, ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ.

γ) Καμιά ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών και περιουσίας.  Κατάργηση του αμαρτωλού ΤΑΙΠΕΔ και όλων των μνημονιακών νόμων και δεσμεύσεων.

ΜΕ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΔΡΟΜΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ.

Για να ανατραπεί αυτή η πολιτική απαιτείται το ξεδίπλωμα ενός μεγάλου κινήματος ενός πανεργατικού-παλλαϊκού αγώνα, με στόχο να μην περάσουν αντιδραστικά μέτρα και επιλογές. Για την ανατροπή του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και της κυβέρνησής τους. Δεν φεύγουν, αν δεν τους διώξουμε με τους αγώνες μας!

Παλεύουμε να αλλάξει η πολιτική σε όφελος του λαού, και όχι απλά η κυβέρνηση. Για να ανοίξει ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος αντικαπιταλιστικής ανατροπής στην ελληνική κοινωνία. Με κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, με διαγραφή του χρέους, με ρήξη / αποδέσμευση από  ευρωζώνη και ΕΕ, σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, με τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια των εργαζόμενων.

Τώρα πρέπει να συνενωθούν και να κλιμακωθούν οι αγώνες ενάντια στην διαθεσιμότητα (καθαρίστριες, σχολικοί φύλακες, καθηγητές), για την υπεράσπιση της δουλειάς (στην ΕΡΤ, την coca-cola, και αλλού), ενάντια στην «αξιολόγηση», τις απολύσεις στο δημόσιο, τις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων επιχειρήσεων και χώρων (παραλίες, δάση κλπ).

Με ανυποχώρητο αγώνα και αλληλεγγύη, ενάντια στην διάσπαση και τον «κοινωνικό αυτοματισμό» μπορούμε να τους ανατρέψουμε.

·         ΚΑΤΩ Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ

·         ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΕΗ!

·         ΡΕΥΜΑ ΦΤΗΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΟ

·         ΚΑΤΩ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

10 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ψηφίζω ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Γιατί:

1.                     Είμαι οργισμένος και οργισμένη με την κυβέρνηση, για όσους και όσα μας στερούν τη ζωή και το μέλλον και μας αναγκάζουν απλά να επιβιώνουμε, ενώ μας απαγορεύουν να ζούμε πραγματικά.  Δεν αρκούμαι, όμως, σε ένα γενικόλογο και τελικά αδιέξοδο απολίτικο όχι. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, υπάρχει ανάγκη να μιλήσουμε ανοιχτά για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων, για μια κοινωνία, που θα έχει στο επίκεντρό της, τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και όχι την επιχειρηματικότητα και την καπιταλιστική κερδοφορία. Μια τέτοια κοινωνία μπορεί να γίνει εφικτή μόνο μέσα από την αυτοοργάνωση των εργαζομένων, μέσα από ένα ανεξάρτητο ταξικό εργατικό κίνημα που θα στοχεύει σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από τα δεσμά της Ε.Ε, του ευρώ και της κυριαρχίας της ελληνικής αστικής τάξης.

2.                     Θέλω να εκπροσωπηθεί και στην Ευρωβουλή το ρεύμα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της εξόδου από τη φυλακή του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που σταθερά, ασυμβίβαστα και καθημερινά στρέφεται κατά της λαομίσητης κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και προσπαθεί να συμβάλει ενωτικά στη συγκρότηση ενός νέου πολιτικού εργατικού κινήματος και μιας άλλης Αριστεράς στον τόπο. Δεν έχω αυταπάτες για τις δυνατότητες και τα όρια του κοινοβουλευτικού δρόμου, αλλά η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. μπορεί με τις διεθνιστικές εργατικές θέσεις της να αντικρούει τα σχέδια του απατηλού ευρωμονόδρομου και να διασφαλίζει ότι θα μαθαίνει ο λαός από πρώτο χέρι όσα μεθοδεύονται μυστικά εις βάρος του. Ν’ αποκαλύπτει χειροπιαστά ότι η ΕΕ ποτέ δεν θ’ αλλάξει προς όφελος των λαών, θα είναι πάντα ιμπεριαλιστική, θα επεμβαίνει με όποιον τρόπο θέλουν οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις που την στηρίζουν. Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα από τις πρόσφατες επεμβάσεις της στην Ουκρανία, όπου στήριξε και στηρίζει ανοικτά τους νεοφασίστες. Γιατί η ΕΕ συνολικά και όχι απλά η Μέρκελ, έχει δύο επιλογές: ή θα γίνεται όλο και πιο αυταρχική και αντιλαϊκή για να επιβιώσει ή θα διαλυθεί.

3.                     Φιλοδοξώ η επόμενη μέρα των εκλογών να βρει τα κινήματα των εργαζομένων και των ανέργων, της νεολαίας και των μεταναστών σε καλύτερη θέση, με μεγαλύτερη ταξική αυτοπεποίθηση. Για να ξεκινήσει ένας νέος και πιο αποφασιστικός γύρος οργανωμένων πολιτικών αγώνων κατά της κυβέρνησης και της πολιτικής της, για την άμεση διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους, την κατάργηση των τροϊκανών Μνημονίων, όλων των νόμων που τα εφαρμόζουν, των υποδουλωτικών Δανειακών Συμβάσεων.

4.                     Αναγνωρίζω στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. μια ασυμβίβαστη δύναμη, με συνεπή και ενωτική παρουσία, σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που έγιναν τα τελευταία 4 χρόνια. Από τη μάχη να μη συγχωνευτούν σχολικές μονάδες, μέχρι τη μάχη για την ανατροπή των Μνημονίων, οι δυνάμεις της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ήταν πάντα στην πρωτοπορία του αγώνα. Είναι η Αριστερά που στρέφεται σταθερά ενάντια στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, στις δυνάμεις του κεφαλαίου και την φασιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, απεχθάνεται τον ενδοαριστερό εμφύλιο και προσπερνάει την υστερική στάση όλων εκείνων που θεωρούν την υπόθεση της Αριστεράς φέουδό τους. Τα μέλη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. είναι κομμάτι του καθημερινού αγώνα για την αξιοπρεπή ζωή του άνεργου, του απολυμένου με εντολές της τρόικας, του άστεγου, του απλήρωτου ναυτεργάτη, του εκπαιδευτικού, του νέου που δουλεύει σε συνθήκες γαλέρας, του φοιτητή που βλέπει τα Πανεπιστήμια να μεταλλάσσονται σε αυταρχικά, χειραγωγημένα από επιχειρήσεις κέντρα απόκτησης δεξιοτήτων και του νέου επιστήμονα που πρέπει να μεταναστεύσει για να βρει δουλειά. Βλέπω στα ψηφοδέλτιά της πρωτοπόρους και ασυμβίβαστους αγωνιστές, χωρίς εξαρτήσεις από το σύστημα εξουσίας, που αντιστέκονται στα σχέδια κυβέρνησης και κεφαλαίου, σε χώρους δουλειάς και γειτονιές. Η ανατροπή θα έλθει τελικά από το πρωτοπόρο κομμάτι των κοινωνικών κινημάτων και όχι από την ανακύκλωση των στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ και κάθε μικρού ή μεγάλου παράγοντα που επιθυμεί να επιβιώσει, πολιτικά, με αντι-μνημονιακή προβιά.

5.                     Αρνούμαι την υποταγή στα ψευτοδιλήμματα των καλπονοθευτικών εκλογικών νόμων και τη λογική της “χαμένης ψήφου”, που προωθεί η διαχειριστική Αριστερά,  πρακτικές που κρατούν εδώ και δεκαετίες εγκλωβισμένους τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Δεν έχω καμία διάθεση να γίνομαι συνένοχος στο παραμύθι για τη δυνατότητα αλλαγής πορείας της κοινωνίας εντός της ΕΕ και του ευρώ και γενικά εντός του συστημικού πλαισίου και δεν θέλω ποτέ μου να ξαναδώ ένα τεράστιο και πολύτιμο αγωνιστικό ριζοσπαστικό δυναμικό να αλέθεται στις μυλόπετρες του συμβιβασμού και τελικά της υποταγής. Κατανοώ ότι η Ε.Ε είναι ένα διαρκές Μνημόνιο για όλους τους λαούς της Ευρώπης και όσοι σήμερα μιλούν  για μια Ε.Ε που έχει παραπλανηθεί από τη Μέρκελ, απλά συσκοτίζουν το περιεχόμενο και την πολιτική στόχευση της ευρωενωσιακής πολιτικής.

6.                      Δεν αναθέτω την πολιτική μου δράση σε κάποιο κόμμα, όσο αριστερό κι αν δηλώνει. Δεν μεταθέτω την αλλαγή των συσχετισμών σε μια μακρινή προοπτική, μιας απροσδιόριστης λαϊκής εξουσίας. Για να πιστέψει ο λαός στην δύναμή του, να πλουτίσει την πείρα του και ανακτήσει τα λεηλατημένα δικαιώματά του αντιστέκομαι και δημιουργώ με όλους μας καθημερινά ρωγμές και κλονισμούς στο μαύρο μέτωπο και την πολιτική του, με στόχο την ανατροπή του από τα κάτω και από τα αριστερά. Οι προσδοκίες μας στοχεύουν πάντα στην επαναστατική κατάργηση του εκμεταλλευτικού συστήματος που ζούμε και την δημιουργία μιας κοινωνίας της εργατικής δημοκρατίας, με δίκαιη κατανομή του κοινωνικού πλούτου σε αυτούς που τον δημιουργούν.

7.                     Γιατί δεν θέλω μια κοινωνία δουλοπαροικία. Μας προτείνουν την ελευθερία του να υπακούμε στο ΔΝΤ, την Παγκόσμια και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, το ΝΑΤΟ, την τρόικα και ό,τι άλλο εφεύρουν. Θέλουν να μας πείσουν ότι η δική τους ελευθερία είναι και δική μας. Η πολιτική ελευθερία όμως προϋποθέτει την απαλλαγή μας από τις υπερεθνικές πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές εξουσίες. Είμαστε πλέον αναγκασμένοι να την διεκδικήσουμε για να μην είμαστε πια η ηχώ ξένων φωνών ούτε η σκιά άλλων σωμάτων.

8.                     Οφείλω να σπάσω στην πράξη την καταστολή και την τρομοκρατία του αστικού κράτους, των μηχανισμών και των κομμάτων του. Όλων αυτών που επιδιώκουν με κάθε τρόπο να κάνουν την φωνή κάθε ανυπότακτου, κάθε αντικαπιταλιστή, συμπεριλαμβανομένης και της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., να σιγήσει. Δεν μπορώ να συμφιλιωθώ ούτε να υποταχθώ στον εργοδοτικό δεσποτισμό των απλήρωτων εργαζομένων και των μισθών των 400 ευρώ. Είμαι αλληλέγγυος με κάθε εργαζόμενο που υφίσταται τα δεινά του. Είμαι σύμμαχος με κάθε θύμα του ρατσισμού και του νεοναζισμού και παλεύω για τα δικαιώματά του με τον τρόπο με τον οποίο παλεύω και για τα δικά μου.

9.                     Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. δεν αρκεί μόνη της για να ανατρέψει την κανιβαλική επίθεση και να ανοίξει μια νέα σελίδα. Γι’ αυτό, θέλω να ενισχύσω την πρότασή της για τη συγκρότηση μέσα στο κίνημα – ανοιχτά, δημοκρατικά, σε κάθε τόπο δουλειάς, κατοικίας και σπουδών– ενός πλατιού μετώπου ρήξης και ανατροπής, πρώτα απ’ όλα με αγωνιστές και πρωτοβουλίες που κινούνται σε αντιΕΕ, αντιδιαχειριστική, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, μα και ευρύτερα με όσους συναντιόμαστε στους δρόμους του αγώνα ανεξάρτητα με το τι ψηφίζουν.

10.            Θέλω να δώσω το παρόν και σε αυτή την εκλογική μάχη, ακολουθώντας την φωνή της συνείδησής μου και δυναμώνοντας εκείνο το ρεύμα της Αριστεράς που δεν αρκείται στο «δεν πάει άλλο» αλλά απαιτεί και το «να πάμε αλλιώς».

Τ.Ο ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΣΥΡΟΥ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΥΡΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΠΥΡΟ ΚΟΝΤΟΜΑΡΗ

ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ 20 ΜΑΙΟΥ, 19.30 ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

AΜΕΣΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΝΕΩΡΙΟ...

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στέκεται αλληλέγγυα στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στο ΝΕΩΡΙΟ ναυπηγείο Σύρου. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε απεργία διεκδικώντας δεδουλευμένα πολλών μηνών έχοντας αποκλείσει τον χώρο του ναυπηγείου.

Σήμερα λοιπόν η διοίκηση του ναυπηγείου προχώρησε σε μια κίνηση τρομοκρατίας και εκβιασμού καλώντας ρυμουλκά πλοία από τον Πειραιά και την Μύκονο ώστε να σπάσει τον αποκλεισμό και να απελευθερώσει έναν πλοίο απειλώντας μάλιστα και με συλλήψεις. Η απάντηση ήταν άμεση από τους εργαζόμενους και το λαό της Σύρου όπου μέχρι αυτήν την ώρα βρίσκονται στο ναυπηγείο και δεν λυγίζουν στους εκβιασμούς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των εργαζομένων συμβάλλοντας με τις δυνάμεις της στην εξέλιξη αυτού του αγώνα.

Η στάση της διοίκησης του ΝΕΩΡΙΟΥ είναι ένας επιπλέον κρίκος στην αλυσίδα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και της συμπίεσης των εργατικών δικαιωμάτων που μόνο στόχο έχουν την απόσπαση όλο και περισσότερου ποσοστού κέρδους για τους καπιταλιστές. Κυβέρνηση, ΕΕ, και ΔΝΤ δίνουν το νομικό και κατασταλτικό μανδύα ώστε να επιδεινώνεται όλο και περισσότερο η θέση των λαϊκών στρωμάτων και είναι πιο κρίσιμο από ποτέ όλοι οι εργαζόμενοι να καταλάβουν την δύναμη που έχουν και ότι μόνο μέσα από ανυποχώρητους, οργανωμένους λαϊκούς αγώνες μπορούν να νικήσουν.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συνεχίσει να παλεύει σε αυτή την κατεύθυνση, για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και για την δικαίωση της πληττόμενης πλειοψηφίας

ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2014 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στις 10.30 π.μ. στην Περιφέρεια Νοτ. Αιγαίου (λιμάνι)

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΕΕ – ΔΝΤ – ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ! 

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ !

Εκλογική Διακήρυξη για τις Ευρωεκλογές

 

ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ,

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΤΗΣ ΦΤΩΧΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ, ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΣΤΥΓΝΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑΣ. 

 ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΕ.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ  ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ  ΚΑΙ ΛΑΪΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ

Εργαζόμενες / εργαζόμενοι,

 Η προεκλογική περίοδος ανοίγει με την άθλια κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου σε κρίση και αποσταθεροποίηση. Τα τελευταία γεγονότα δείχνουν τον βαθύ εναγκαλισμό κυβέρνησης- Χρυσής Αυγής. Εξηγούν την ασυλία της εγκληματικής αυτής Χρυσής Αυγής για χρόνια. Επιβεβαιώνουν τις πλάτες της μέσα στις δυνάμεις του κράτους και της εξουσίας. Παράλληλα οι εργατικές και λαϊκές αντιστάσεις δεν κοπάζουν. Με τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους στους δρόμους να παλεύουν για να τελειώσουνε με την πολιτική, των απολύσεων, της φτώχειας, και του αυταρχισμού που επιβάλλουν Σαμαράς-Βενιζέλος-ΕΕ-ΔΝΤ, αλλά και με την ίδια την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Στις τριπλές εκλογές του Μαΐου θα κριθεί αποφασιστικά αν:

 θα συνεχιστεί ο καταστροφικός «ευρωπαϊκός δρόμος» των μνημονίων, της επίθεσης του κεφαλαίου, της φτώχειας και της ανεργίας, της επιτήρησης, της κατάλυσης κάθε έννοιας δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, που ακολουθούν οι καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις, αλλά και ο συμβιβασμός και η υποταγή σε αυτόν τον δρόμο που ακολουθεί και η αξιωματική αντιπολίτευση.

 ή θα ενισχυθούν οι δυνάμεις που παλεύουν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, για έναν πραγματικά άλλο αντικαπιταλιστικό δρόμο στην ελληνική κοινωνία σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, έξω από την φυλακή των μνημονίων και του χρέους, του ευρώ και της ΕΕ, με του εργαζόμενους στο τιμόνι.

 Οι καθεστωτικές δυνάμεις, πρώτα από όλα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με την «κεντροαριστερά», όλος αυτός ο εσμός τοξικομανών της εξουσίας, θα κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν στην εξουσία και να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.

 Η δολοφονική νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής θα προσπαθήσει να νομιμοποιηθεί.

 Τα «Ποτάμια», οι «Ελιές» και όλες οι άλλες μεταμορφώσεις της κυρίαρχης πολιτικής θα προσπαθήσουν να ξαναγυρίσουν την λαϊκή δυσαρέσκεια, από άλλα μονοπάτια στην κοίτη της κυρίαρχης πολιτικής.

ΜΑΥΡΙΖΟΥΜΕ

 - Την άθλια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Τιμωρήστε την αδίσταχτη πολιτική τους. Να μην προλάβουν να εφαρμόσουν το καταστροφικό νέο μνημόνιο που υπέγραψαν!

- Την νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Τους φονιάδες του Φύσσα και του Λουκμάν. Τους υποστηριχτές των τραπεζιτών και των εφοπλιστών, την σιδερένια εφεδρεία του κεφαλαίου. Τους συνομιλητές του Σαμαρά και της κυβέρνησης.

- Τις «εναλλακτικές» καθεστωτικές λύσεις όπως το «Ποτάμι», η ΔΗΜΑΡ ή οι ΑΝΕΛΛ.

ΞΕΠΕΡΝΑΜΕ

- Το νέο εκβιαστικό δίλημμα «ΣΥΡΙΖΑ ή Δεξιά», που προβάλλει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια στιγμή που προτείνει μια κυβερνητική λύση μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και της διαχείρισης του καπιταλισμού και της κρίσης του, δηλώνει ότι αναγνωρίζει και θα πληρώσει το δυσβάσταχτο χρέος, ότι θα «επαναδιαπραγματευθεί» το μνημόνιο. Αυτή η πολιτική θα οδηγήσει αναγκαστικά σε νέους κύκλους λιτότητας και αντιλαϊκών μέτρων, ταυτίζοντας δραματικά την Αριστερά με την κυρίαρχη πολιτική.

 -Την ρηχή και αδιέξοδη αντιπολίτευση του ΚΚΕ, που συστηματικά μένει έξω από τους μεγάλους αγώνες, παραπέμπει την ανάγκη για μεγάλες ανατροπές για το άγνωστο μέλλον της λαικής εξουσίας – συμμαχίας στο όνομα των «αρνητικών κοινοβουλευτικών συσχετισμών», επενδύει στην ηττοπάθεια και την διάσπαση  του  μαχόμενου κόσμου!  

  

ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ,

Για να ενισχυθούν οι δυνάμεις:

-που από την αρχή βρέθηκαν αδιαπραγμάτευτα στην πρώτη γραμμή του αγώνα, στις απεργίες, στις Πλατείες της οργής, στην αλληλεγγύη, στην αντιφασιστική και αντιρατσιστική πάλη

-που παλεύουν για την ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και της κυβέρνησης που την εφαρμόζει.

-που  παλεύουν για την έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ.

-που παλεύουν για ένα συνολικό, αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα ως το μόνο ρεαλιστικό δρόμο για έξοδο από την κρίση σε όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

-που παλεύουν για μια άλλη Αριστερά, ανεξάρτητη από το σύστημα αντικαπιταλιστική και επαναστατική, μετωπική και ενωτική. Για την μετωπική συμπόρευση όλων των δυνάμεων που στρέφονται ενάντια στο νέο κοινωνικό μεσαίωνα που μας επιφυλάσσουν, τον ιμπεριαλισμό την ΕΕ, το κεφάλαιο. Για την εξουσία των εργαζόμενων. Για μια σύγχρονη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική

Εργαζόμενες / εργαζόμενοι

Οι φετινές ευρωεκλογές γίνονται μέσα σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής και πολιτικής κρίσης. . Η μνημονιακή καταστροφή συνεχίζεται!

 Η ανεργία έχει σκαρφαλώσει στο 30%, οι απώλειες στους μισθούς και τις συντάξεις φτάνουν το 50%, εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια χωρίς ρεύμα, ανθρωπιστική καταστροφή στη υγεία, δεκάδες χιλιάδες νέοι  εγκαταλείπουν τη χωρά παίρνοντας το δρόμο της ξενιτιάς. Δημόσια αγαθά και στρατηγικές υποδομές ξεπουλιούνται. Η βία και τα ΜΑΤ συνοδεύουν κάθε κυβερνητική απόφαση. Το Φαρμακονήσι στοιχειώνει την ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης, και η στέρηση του δικαιώματος ψήφου στις τοπικές εκλογές από τους μετανάστες, μας ξαναγυρνάει 300 χρόνια πίσω στο «δίκαιο το αίματος». Αν και μας έλεγαν ότι όλα τα κάνουν για «να μειώσουν το χρέος», το ελληνικό χρέος εκτινάχτηκε στο 190% του ΑΕΠ.

 Το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε αποτελεί στην ουσία ένα νέο επαχθές μνημόνιο με μια νέα δανειακή σύμβαση που θα δέσει τον λαό για 50 χρόνια σε ένα καθεστώς σκληρής λιτότητας, βαθιών αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και μόνιμης επιτροπείας.

 Τώρα πια ξέρουμε  γιατί έγιναν όλα αυτά: Για να σωθούν οι τραπεζίτες -Γάλλοι, Γερμανοί και Έλληνες. Για να σωθεί και να γίνει «ανταγωνιστική» η Ευρωζώνη και η ΕΕ στον παγκόσμιο ανταγωνισμό των πολυεθνικών. Για να πληρώσει η εργατική τάξη και ο λαός την κρίση του καπιταλισμού που ξεκίνησε από τις τράπεζες των ΗΠΑ το 2008 και επεκτάθηκε σαν φωτιά σε όλο τον πλανήτη.

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ: ΦΥΛΑΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων αποκαλύφθηκε πιο καθαρά ο ρόλος της ΕΕ. Η ΕΕ είναι η βασική δύναμη της μισητής τρόικας. Μαζί με το ΔΝΤ, την κυβέρνηση και τις δυνάμεις του κεφαλαίου έσπειραν τόσα δεινά στον λαό μας:

Η Ευρωπαϊκή Ένωση

·                     ήταν είναι και θα είναι μηχανισμός του κεφαλαίου και των πολυεθνικών με στόχο την στυγνή εκμετάλλευση των εργαζόμενων στην Ευρώπη. Όλα τα μέτρα υπερεκμετάλλευσης της εργασίας (μείωση μισθών, κατάργηση των συμβάσεων, «ελαστασφάλεια» κ.λπ.) ξεκινάνε από τους κανονισμούς της.

·                     το ευρώ, το «κοινό νόμισμα» και οι συνθήκες που το συνοδεύουν (Μάαστριχτ, Οικονομική Νομισματική Ένωση κ.λ.π.) είναι όπλο για την επιβολή των πιο αντιδραστικών μέτρων. Συνέβαλε αποφασιστικά στο βάθεμα και στην εξάπλωση της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι «εγγύηση σταθερότητας» αλλά παράγοντας εξάπλωσης της κρίσης, της φτώχιας και της εξαθλίωσης.

·                     μέσα στην ΕΕ προωθείται με συστηματικό τρόπο, με όπλο τις οδηγίες και τις αποφάσεις της, από τα μεγάλα ντόπια και ξένα πολυεθνικά συμφέροντα η καταστροφή ολόκληρων κλάδων παραγωγής, η αναδιάρθρωσή άλλων και η συγκέντρωσή τους στα χέρια των ισχυρών του πλούτου. Αυτό έγινε με την αγροτική παραγωγή (ποσοστώσεις, νέα ΚΑΠ), την κτηνοτροφία (για παράδειγμα η πρόσφατη απόφαση για το γάλα), τα ναυπηγεία, την ΛΑΡΚΟ, την ΔΕΗ, τα φαρμακεία κλπ.

·                     έχει ρατσιστική πολιτική. Η Ευρώπη- φρούριο («Frontex», Δουβλίνο ΙΙ κλπ) οδηγεί στις Λαμπεντούζες, τα Φαρμακονήσια, τις εκατόμβες μεταναστών και προσφύγων, διαιρεί βαθιά ντόπιους και μετανάστες εργάτες για να κυριαρχεί πάνω σε όλους η εργοδοσία.

·                     ανοίγει το δρόμο στο φασισμό. Από την Λεπέν μέχρι την Ουκρανία, οι πολιτικές της ευνοούν τους φασίστες. Δεν δίστασε να στηρίξει απροκάλυπτα της φασιστικές συμμορίες στην Ουκρανία για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των εταιρειών της.

·                     καταργεί κάθε έννοια δημοκρατίας, και λαϊκής κυριαρχίας. Όλες οι αποφάσεις παίρνονται από τους τραπεζίτες και τις πολυεθνικές, με σκληρή επιτροπεία για όλες τις χώρες

·                     προωθεί και ενισχύει αποφασιστικά τον ρόλο των ηγεμονικών ιμπεριαλιστικών χωρών και του κεφαλαίου τους, και σε πρώτη γραμμή της Γερμανίας, βαθαίνοντας την ανισοτιμία και τους ανταγωνισμούς. Με την «Κοινή Εξωτερική Πολιτική» προωθούνται ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις όπως πρόσφατα στην Κεντρική Αφρική.

·                     καταστρέφει την φύση και το περιβάλλον. Με το άνοιγμα των αγορών προωθεί τα μεταλλαγμένα, τον έλεγχο των πολυεθνικών τροφίμων, την συγκέντρωση της γης σε νέους τσιφλικάδες-αγρότες επιχειρηματίες.

Το νέο ΕΣΠΑ, που παρουσιάζεται σαν πανάκεια «ανάπτυξης», είναι απόλυτα προσανατολισμένο στις ανάγκες των τραπεζιτών και των επιχειρηματιών. Προσανατολίζει την οικονομική και παραγωγική δραστηριότητα στην εξυπηρέτηση των κερδοσκοπικών βλέψεων του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου παραβλέποντας για τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, επιβάλει την ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών, συμβάλλει τα μέγιστα στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και τον ευτελισμό της αξίας της εργατικής δύναμης (ωφελούμενοι κλπ.). Αποτελείμηχανισμό επιβολής των μνημονίων και των άλλων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, καθώς η «εκταμίευσή του» συνδέεται –μέσω των «αιρεσιμοτήτων»- άρρηκτα με την εφαρμογή των βάρβαρων αυτών πολιτικών.

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ = ΔΙΑΡΚΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της κρίσης μέσα από την λεγόμενη «οικονομική διακυβέρνηση» κατοχυρώνεται –ακόμα και συνταγματικά- η εξοντωτική λιτότητα, οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, η ακρωτηριασμένη δημοκρατία. Η υποχρέωση για «ελλείμματα 0,5% του ΑΕΠ», η υποχρέωση για 1/20 μείωση του χρέους κάθε χρόνο και η μόνιμη επιτροπεία μέχρι να αποπληρωθεί το 75% του χρέους, τα σχέδια για τραπεζική ένωση, τα πρόστιμα, η περικοπή των όποιων κονδυλίων του ΕΣΠΑ.

 ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ  Ε.Ε.

Για αυτό απαιτείται αγώνας για την έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ.  Δεν μπορεί αλλιώς να καταργηθεί το μνημόνιο και οι αποικιοκρατικές δανειακές συμβάσεις. Δεν μπορεί αλλιώς να έχουμε αξιοπρεπείς μισθούς και δημόσια αγαθά.

- Η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται, ούτε αλλάζει από τα μέσα. Υψώνεται σαν μηχανισμός του κεφαλαίου πάνω στις διεθνοποιημένες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και τις ενισχύει. Είναι βαθιά αντιδημοκρατικός, δεμένος με χίλια νήματα με τις πολυεθνικές, τους ευρωπαίους βιομήχανους, με τα λόμπυ του χρήματος..

 Όσο και εάν σκυλιάζουν οι καθεστωτικές δυνάμεις ότι οποιαδήποτε ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ θα οδηγήσει στην καταστροφή, η μεγαλύτερη καταστροφή θα είναι να παραμείνουμε στην ΕΕ, να συνεχίσουμε σε αυτό τον δρόμο. Αντίθετα, η έξοδος από το ευρώ και η αποδέσμευση από την ΕΕ θα ανακόψει μια πορεία καταστροφής, θα κατοχυρώσει ξανά τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία, θα επιτρέψει στην εργαζόμενη πλειοψηφία να μπει μπροστά και να αξιοποιήσει, με βάση τον δικό της δημοκρατικό κοινωνικό σχεδιασμό, τις συλλογικές παραγωγικές δυνατότητες του τόπου προς όφελός της. Δεν θα είναι δρόμος «απομόνωσης» αλλά ισότιμης αλληλέγγυας και διεθνιστικής συνεργασίας με τους λαούς και τα κινήματα στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο. Θα ανοίξει έναν άλλο δρόμο απελευθέρωσης των εργαζόμενων από τα δεσμά του κέρδους και της εκμετάλλευσης, για την εξουσία των εργαζόμενων.

 Από την έξοδο από την ΕΕ έχει συμφέρον η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Τα συμφέροντα τους απαιτούν κατάργηση όλων αυτών των αντιδραστικών συνθηκών και των μηχανισμών που τους επιβάλλουν. Ο μόνος που δεν έχει συμφέρον είναι η αστική τάξη, η ολιγαρχία του πλούτου, αυτοί που ξεκοκάλισαν το δημόσιο πλούτο, εκμεταλλεύτηκαν τους εργαζόμενους και μας οδήγησαν στα μνημόνια. Η έξοδος από την ΕΕ θα είναι ένα μεγάλο χτύπημα γι όλους αυτούς, γιατί σε αυτήν στηρίζουν την βάρβαρη πολιτική τους.

 Συγκρουόμαστε με τον λεγόμενο «ευρω-σκεπτικισμό» των φασιστών, της ακροδεξιάς ή των αστικών εθνικιστικών αντιλήψεων. Όλοι αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για μια καλύτερη διαπραγμάτευση της δικής τους αστικής τάξης μέσα στην ΕΕ.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Η έξοδος από το ευρώ, η απειθαρχία στις συνθήκες και η αποδέσμευση από την ΕΕ είναι βασικός κρίκος σε ένα πρόγραμμα που βάζει πάνω από όλα τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού και έρχεται σε ρήξη με τα συμφέροντα των βιομήχανων, των τραπεζιτών, των δανειστών και του κεφαλαίου.

Αυτό το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα βγαίνει μέσα από την εμπειρία των μεγάλων κινημάτων και έχει σαν βασικούς στόχους:

·                     Ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης ΕΕ-ΔΝΤ και κάθε κυβέρνησης που προωθεί την επίθεση του κεφαλαίου.

·                     Μονομερής κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των εφαρμοστικών τους νόμων.

·                     Μη αναγνώριση, παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους.

·                     Αντικαπιταλιστική ρήξη / αποδέσμευση από την ευρωζώνη και την Ε.Ε..

·                     Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που κλείνουν και απολύουν, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό – λαϊκό έλεγχο. Καμιά ιδιωτικοποίηση, να επιστρέψουν όλες οι επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιήθηκαν.

·                     Άμεσα μέτρα βελτίωση της ζωής των εργαζόμενων και του λαού. Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, με πρώτο βήμα την επιστροφή στα επίπεδα του 2009. Κατοχύρωση των Συλλογικών Συμβάσεων, κατάργηση της ελαστικής και μαύρης εργασίας. Μείωση της φορολογίας για τους εργαζόμενους, κατάργηση των χαρατσιών και του ΦΠΑ, με διπλασιασμό της φορολογίας για το κεφάλαιο. Διαγραφή των χρεών των άνεργων και φτωχών προς τις τράπεζες, κανένας εργαζόμενος χωρίς σπίτι.

·                     Άμεσα μέτρα για την μείωση της εφιαλτικής ανεργίας. Κάλυψη όλων των κενών θέσεων στο δημόσιο για παιδεία, υγεία, κοινωνική πρόνοια. Μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης και των ωρών δουλειάς. Δημόσιες επενδύσεις για τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες με αξιοποίηση των συλλογικών παραγωγικών δυνατοτήτων της κοινωνίας ενάντια στους περιορισμούς του κεφαλαίου και της ΕΕ. Πλήρη κοινωνική ασφάλιση-περίθαλψη και επίδομα ανεργίας για όλους τους άνεργους και για όλο το διάστημα της ανεργίας. Απαγόρευση των απολύσεων.

·                     Παλεύουμε ενάντια στην αντιδραστική αναμόρφωση του κράτους και τον Καλλικράτη, την διαρκή τρομοκρατία στους λαϊκούς αγώνες για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες ενάντια στον σύγχρονο απολυταρχισμό του κεφαλαίου και της ΕΕ. Ολοκληρωτική αντιπαράθεση με το σάπιο και υποταγμένο στα μεγάλα συμφέροντα αστικό πολιτικό σύστημα. Τιμωρία όσων υπηρέτησαν το σύστημα, συνεργάστηκαν με την τρόικα και ευθύνονται για τη σημερινή εξαθλίωση. Δημοκρατία των εργαζόμενων, πρώτα από όλα στους τόπους δουλειάς. Όργανα της άμεσης, εργατικής δημοκρατίας αιρετότητα και ανακλητότητα για τους πολιτικούς αντιπρόσωπους, κατάργηση κάθε προνομίου.

·                     Παροχή ασύλου στους πρόσφυγες και άμεση καθιέρωση νομιμοποίησης όλων των μεταναστών. Κανένας άνθρωπος «λαθραίος», και κανένας μετανάστης χωρίς χαρτιά.  Ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα σε έλληνες και μετανάστες,  μη αποδοχή των συνθηκών του Δουβλίνου, της Σένγκεν, του Συμφώνου μετανάστευσης, της Frontex. Κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Όχι στην πολιτική των επαναπροωθήσεων, όχι στην Ευρώπη – φρούριο.

·                     Αγώνας για τη συντριβή των φασιστικών συμμοριών  και του ρατσισμού, που αποτελούν  βασικό όπλο για τη διαίρεση και εκμετάλλευση ντόπιων και ξένων εργαζομένων.

·                     Όχι στην ΚΑΠ, που ξεκληρίζει την μικρομεσαία αγροτιά.. Μέτρα για να καλλιεργηθεί η γη από την μικρή και φτωχή αγροτιά και για να ζήσουν τα αυτοαπασχολούμενα λαϊκά στρώματα με τους συνεταιρισμούς τους. (φτηνά εφόδια, κατώτερη τιμή για τα προϊόντα με διατίμηση στην πώληση κλπ).

·                     Υπεράσπιση της φύσης και του περιβάλλοντος από τη ληστρική επιδρομή του κεφαλαίου και των «επενδυτών». Όχι στην καταστροφή του Ελληνικού. Όχι στα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική. Όχι στα εργοστάσια απορριμμάτων στην Αττική

·                     Υπεράσπιση και διεύρυνση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών και όλων των ανθρώπων που υφίστανται διακρίσεις λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τους.

·                     Έξοδος από το ΝΑΤΟ, κλείσιμο των βάσεων, καταδίκη και άρνηση συμμετοχής στις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες σε όλο τον κόσμο, επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων από το εξωτερικό. Αποτροπή της απειλής ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή μας, διάλυση του άξονα Ελλάδας - Ισραήλ. Όχι στο νέο σχέδιο Ανάν που επιχειρεί για μια ακόμα φορά την διχοτόμηση και την επιβολή ιμπεριαλιστικών λύσεων στην Κύπρο. Για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, χωρίς ξένους στρατούς (ελληνικό και τουρκικό) και βάσεις, χωρίς παρουσία του ιμπεριαλισμού με ισοτιμία και σεβασμό στα δικαιώματα των κοινοτήτων της.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.

Το πρόγραμμα αυτό σημαίνει έναν άλλο αντικαπιταλιστικό δρόμο για την κοινωνία, με τις δυνάμεις της δουλειάς στο τιμόνι. Η πάλη για την υλοποίησή του οδηγεί σε συνολική σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου και τους υπερεθνικούς «προστάτες του».. Δεν είναι πρόγραμμα κυβερνητικής διαχείρισης στα πλαίσια του συστήματος Η πορεία αυτή απαιτεί ένα ρωμαλέο και ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα. Την αυτοοργάνωση του εργαζόμενου λαού. Θα στηρίζεται σε νέους λαϊκούς θεσμούς εξουσίας, που γεννιούνται μέσα στον αγώνα, στον εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Όσο δυναμώνουν οι αγώνες θα αποσπούμε κατακτήσεις, θα ανοίγει ο δρόμος για ευρύτερες ανατροπές, για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνία, για την κυβέρνηση και την εξουσία των εργαζομένων, για μια σύγχρονη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.

Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΜΕΤΩΠΙΚΗ  ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ!

Όλες αυτές οι ανατροπές είναι σήμερα όχι μόνο απόλυτα αναγκαίες αλλά και δυνατές. Το έχουν δείξει οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι, η αγροτιά με τους αγώνες τους, με όλες τις μεγάλες και μικρές αποκοτιές τους στη διάρκεια του παρατεταμένου παλλαϊκού ξεσηκωμού. Για αυτό χρειάζεται μια Αριστερά, που θα είναι η ραχοκοκκαλιά αυτού του ξεσηκωμού. Με πολιτικό πρόγραμμα ανατροπής, βγαλμένο μέσα από τους αγώνες του λαού, που δείχνει καθαρά τον αντίπαλο, την ΕΕ, το κεφάλαιο, το πολιτικό σύστημα. Η Αριστερά που δεν ζητούσε απλώς να εκπροσωπήσει εκλογικά την οργή, αλλά να τη μετασχηματίσει σε κίνημα και αγώνα για την αλλαγή της κοινωνίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την εκλογική του άνοδο, δεν μπορεί να δώσει προοπτική στις ανάγκες της εργατικής τάξης και του λαού. Η πρόταση του είναι ο πλήρης συμβιβασμός με τους δανειστές, η αποδοχή του ευρώ και του πλαισίου της ΕΕ, η αποδοχή και αποπληρωμή του ληστρικού χρέους. Αυτή η υποταγή στα ιερά και τα όσια των στρατηγικών επιλογών της αστικής τάξης οδηγεί αναπόφευκτα σε πολιτικές λιτότητας και νέα μνημόνια. Παράλληλα, μέσα στο κίνημα, καλλιεργεί τη λογική της ανάθεσης στην μελλοντική κυβέρνηση οδηγώντας στην παθητικοποίηση και την ενσωμάτωση της δυναμικής του.  Γι’ αυτό και δεν μπορεί να δώσει πραγματικά διαφορετική πολιτική προοπτική.

 Το ΚΚΕ από την άλλη επενδύει στην ηττοπάθεια και τη διάσπαση των αγωνιζόμενων δυνάμεων. Δηλώνει διαρκώς ότι καμιά αλλαγή δεν είναι εφικτή σήμερα, παραπέμποντας όλους τους αναγκαίους πολιτικούς στόχους του κινήματος (διαγραφή του χρέους, έξοδος από την ΕΕ κλπ) στο ακαθόριστο μέλλον της «λαϊκής εξουσίας». Την ίδια στιγμή αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι κάθε μεγάλη αναμέτρηση («πλατείες», απεργία διάρκειας των καθηγητών) και την ενωτική δράση μέσα στο κίνημα,. υπονομεύοντας αντικειμενικά την ανάπτυξη επικίνδυνων πολιτικά αγώνων..

 Μια άλλη Αριστερά είναι αναγκαία για τον λαό. Μέσα από τους αγώνες αναδείχτηκε η αξία των πολιτικών τοποθετήσεων και του προγράμματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που επέμεινε εξαρχής ότι η κατάργηση των μνημονίων πρέπει να πάει χέρι- χέρι με τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο από το ευρώ και την αποδέσμευση από την ΕΕ. Άλλες δυνάμεις, ρεύματα και αγωνιστές, συνειδητοποίησαν την ανάγκη ρήξεων με τη λογική του ευρωμονόδρομου. Αριστερές αναζητήσεις όλο και περισσότερο δεν χωρούν στο πλαίσιο των κομμάτων της κοινοβουλευτικής Αριστεράς.

 Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει για την μετωπική συμπόρευση όλων όσων παλεύουν για έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο χωρίς χρέος και μνημόνια, χωρίς ευρώ, έξω από την ΕΕ, ενάντια στο κεφάλαιο και τον καπιταλισμό. Η οικοδόμηση μιας αριστεράς, που την κατάθεση αγώνα, οργής και ελπίδας που έχει κάνει ένας ολόκληρος λαός, θα την κάνει μαγιά για ένα σήμερα ανατροπής και ένα αύριο επαναστατικών αλλαγών και συλλογικής δημιουργίας.

 Σε αυτές τις εκλογές μπορεί και πρέπει να καταγραφεί αυτό το ρεύμα. Το ρεύμα των αγώνων, της αντι-ευρώ και της αντι-ΕΕ πάλης, του άλλου αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού δρόμου, της σύγχρονης επαναστατικής και κομμουνιστικής προοπτικής.

Ούτε απελπισία και παραίτηση, ούτε αναμονή και ανάθεση στην όποια «κυβερνητική αλλαγή», αγώνας τώρα, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση, συντονισμός.

Για μια έξοδο από την κρίση στην υπηρεσία των αναγκών του εργαζόμενου λαού. Για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας,  για να περάσουν ο πλούτος, η ιδιοκτησία, και η εξουσία από το κεφάλαιο στον κόσμο της εργασίας. Για μια  κοινωνία που όλα τα βασικά κοινωνικά αγαθά μπορεί να τα εξασφαλίσει μόνιμα για όλους και για όλες μας.